اختلالات حافظه تان به این 5 مورد مربوط است! - وبلاگ سایه

به گزارش وبلاگ سایه، افسردگی قابل توجه، بد خوابی و ... از دلایلی هستند که می توانند منجر به شکایات حافظه شوند و عملکرد مغز را تحت تاثیر منفی قرار دهند.

از دست دادن حافظه می تواند سوای آلزایمر، با بسیاری از دلایل در ارتباط باشد و در هر سنی رخ دهد. افسردگی قابل توجه، بد خوابی و ... از دلایلی هستند که می توانند منجر به شکایات حافظه شوند و عملکرد مغز را تحت تاثیر منفی قرار دهند.

آپنه خواب: این اختلال خواب بسیار شایع و البته قابل درمان است و منجر به قطع تنفس در زمان های کوتاه و در طول خواب شبانه می گردد. افراد مبتلا به آپنه خواب، بعد از بیدار شدن خستگی و سردرد در تمام طول روز را ممکن است تجربه نمایند. آپنه خواب اگر درمان نگردد، حافظه مربوط به تعیین راستا را تحت تاثیر قرار می دهد. این نوع حافظه در واقع توانایی یادآوری جهت ها یا مکان اشیایی مانند کلیدهایتان است. طبق یک تحقیق، خواب عمیق که به عنوان حرکت سریع چشم یا REM نیز شناخته می گردد، نقش مهمی در حافظه دارد. دلیل ارتباط آپنه خواب با از دست دادن حافظه این است که در افراد مبتلا به آپنه خواب، انتقال اکسیژن به مغز چند صدبار در طول شب متوقف می گردد. مغز تحت فشار قرار می گیرد و فرد از خواب بیدار می گردد.

سکته مغزی خاموش: تغییرات واضح در توانایی فکر کردن و حرکت به طور معمول می تواند ناشی از سکته مغزی باشد که در آن عروق خونی مغز مسدود می شوند. مسائل حافظه خفیف نیز از نشانه های دیگر سکته مغزی خاموش هستند که عروق خونی کوچکتر را تحت تاثیر قرار می دهد. این تغییرات در عملکرد مغز از سیر خفیف تا شدید متغیر هستند و اختلال شناختی عروقی نامیده می شوند. مغز نسبت به انسداد جریان خون و یا محرومیت از اکسیژن و مواد مغذی حساس و آسیب پذیر است. علاوه بر این افراد با کاهش میزان حافظه، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سکته مغزی هستند.

داروها: از دست دادن حافظه می تواند با مصرف برخی دارو ها و مخدر ها از جمله قرص های خواب، آنتی هیستامین ها، دارو های ضد اضطراب، دارو های ضد افسردگی، کاهنده های کلسترول خون، مسکن های خاص، دارو های دیابت و ... در ارتباط باشد. سازمان غذا و داروی آمریکا بعلاوه هشدار می دهد که دارو های کاهنده کلسترول شناخته شده به نام استاتین ها، خطر ابتلا به عوارض شناختی برگشت پذیر را افزایش می دهند؛ یعنی از دست دادن حافظه و سردرگمی. مصرف داروی دیابت نوع 2 مانند متفورمین نیز با مسائل حافظه در ارتباط است.

کمبود های تغذیه ای: مطالعات نشان داده کاهش میزان ویتامین ب 12 در بدن و در واقع کم خونی ناشی از این ویتامین با کاهش سطح حافظه مرتبط است. این ویتامین برای عملکرد عصبی طبیعی لازم است و کمبود آن حتی می تواند منجر به زوال عقل گردد. مصرف روزانه 2.4 میکروگرم ویتامین ب 12 به وسیله منابع طبیعی غذایی مانند محصولات لبنی، گوشت و ماهی و یا غلات غنی شده لازم است.

استرس، اضطراب و افسردگی: همانطور که این سه فاکتور در افزایش مسائل حافظه موثر هستند، کاهش آن ها نیز سطح حافظه را بهبود می بخشد. استرس مزمن درمان نشده می تواند منجر به افسردگی گردد و عملکرد مغز را تحت تاثیر منفی قرار دهد.

- از فکر خود کار بکشید، زیاد بخوانید و بنویسید و بگذارید که سلول های خاکستری مغزتان فعال باشند.

- تغذیه سالمی داشته باشید و مصرف مرتب انواع میوه، سبزی و ماهی را در برنامه غذایی خود بگنجانید.

- استفاده روزانه چهار تا پنج فنجان میوه و سبزیجات پهن برگ مثل کلم بروکلی، اسفناج و کاهو برای پیشگیری از فراموشی و کاهش حافظه مفید است.

- کم آبی، مهم ترین عامل از دست دادن حافظه است. پس برای پیشگیری از ضعف حافظه به میزان کافی مایعات بنوشید.

- پرهیز از مصرف زیاد گوشت، قهوه، الکل و سیگار که به تخلیه ذخایر انواع ویتامین منجر می گردد، برای جلوگیری از تحلیل رفتن قوای فکری و آلزایمر بسیار مفید است.

- بهتر است زبان دیگری بیاموزید. افرادی که در زندگی روزمره به دو زبان مختلف صحبت می نمایند، توان مغزی بیشتری پیدا می نمایند و فکر آن ها قوی تر می گردد.

- حل کردن جدول، بازی شطرنج و کامل کردن پازل و حل مساله و بازی های فکری و آموختن چیز های تازه نیز فکر شما را فعال نگه داشته و با کاهش حافظه و فراموشی مقابله می نماید.

- پزشک شما باید از تمام دارو های تجویزی و غیرتجویزی که مصرف می کنید، مطلع باشد. زیرا ترکیب برخی از دارو ها باعث گیجی، فراموشی یا آسیب بلندمدت به حافظه می گردد.

منبع: ایرنا