مردم منطقه ها مختلف ایران صبحانه چی می خورند؟ - وبلاگ سایه

به گزارش وبلاگ سایه، بعضی ها سفر می فرایند که تا لنگ ظهر در رخت خواب بمانند و تا عصر پایشان را از هتل یا سوییت بیرون نگذارند. اما گروه دیگری هستند که اصلا به نیت خوردن صبحانه های نو دل به جاده می زنند. همه شهرهای ایران معمولا نوعی صبحانه خاص دارند که در مقایسه با وعده های غذایی دیگر کمتر شناخته شده است. بعضی از صبحانه ها هم متعلق به شهر خاصی نیستند. مثلا کسی ادعا نمی کند که املت یا نیمرو فقط در یک شهر سرو می گردد. اما برای چشیدن بعضی از انواع صبحانه سنتی ایرانی در منطقه ها مختلف ایران، راهی جز سفر به شهر مبدا وجود ندارد.

صبحانه شمالی ها

در شهرهای شمالی بهتر است به جای هتل های لوکس سراغ قهوه خانه ها برویم. در قهوه خانه های قدیمی ممکن است برایمان پنیر محلی بیاورند یا پنیرواویج هم بپزند. این غذا از پنیر، تخم مرغ، کره و شوید درست می گردد.

در ماسوله گاهی آش را به عنوان صبحانه می خورند. در بعضی از این قهوه خانه ها هم چنجه می خورند و روز را آغاز می نمایند. در بعضی از روستاهای گیلان سبزی خرد شده و پنیر را بین مایه خمیر می گذارند و در تنور می پزند که به آن کنالکی می گویند.

بعلاوه اطراف رودسر تا رامسر نان معروفی به نام کولاس قرن ها با مردم همراه بوده است. زنان با لباس های محلی در کنار جاده های بین شهری گیلان و مازندران از این نان ها می فروشند.

یکی از نان های سنتی مردم ترکمن صحرا پیشمه است. این نان روغنی را با تخم مرغ، ماست و شکر شبیه به بامیه سرخ می نمایند. علاوه بر این مردم این منطقه به بورک هم علاقه زیادی دارند. داخل بورک گاهی پنیر، گاهی گوشت و گاهی اسفناج می ریزند.

قاتلمه یا قاتلاما هم نوعی نان دیگر است، نانی شبیه به همان تافتون، اما کوچکتر از آن که از چند لایه تشکیل شده. چورک هم به یک نوع فطیر می گویند که در شهرهای مختلفی مثل ترکمن صحرا، اردبیل و گیلان پخته می گردد.

5 پیشنهاد برای خوردن برترین صبحانه در تهران

صبحانه در شمال غرب کشور

حالا اگر به شمال غربی برویم، صبحانه های متنوع دیگری پیدا می کنیم. مثلا در شهرهای این منطقه صبح های سرد را با خوردن قیساوا آغاز می نمایند. قیساوا، همان تخم مرغ و خرماست که داخل آن گردو هم اضافه شده. اگر به سمت سرعین حرکت کنیم نباید خوردن سرشیر عسل این شهر را از یاد ببریم. به سرشیر قیماق هم می گویند و آن را در بیشتر مغازه ها و رستوران ها هم می فروشند.

حالا اگر از سرعین دور شویم و به سمت ارومیه حرکت کنیم با صبحانه های متفاوتی آشنا می شویم. برای مثال بعضی از مردم ارومیه گوزلمه را برای صبحانه آماده می نمایند.

همانطور که از نام گوزلمه، به معنای ممنتظر نشو، پیداست پخت این غذا زمان زیادی نمی برد. باید تخم مرغ را سرخ کنیم، ماست و سیر به آن اضافه کنیم و به مدت پنج دقیقه هم بزنیم. در آذربایجان غربی نان های سنتی دیگری هم هنوز در روستاها پخت می گردد.

نان ارده، تنور چره، یخاچره، تاواچره و جزلاچره هر کدام به شیوه خاصی پخت می شوند. نان سومون و یاغلی چورک از همه بیشتر معروف است. در بعضی از شهرها به نان سومون، قالین یا کوکه هم می گویند. یاغلی هم همان نان روغنی ست که در شهرهای زیادی پخته می گردد.

در این نقطه از ایران هر جایی که برویم به پنیر تبریز به شکل فله ای دسترسی خواهیم داشت. برای همین برترین صبحانه این منطقه، پنیر تبریز، سرشیر و عسل سرعین و هر کدام از نان های سنتی نام برده شده است.

در شهر تبریز مردم برای لبنیاتی صد ساله حاج سلطان علی در بازار بزرگ شهر صف می کشند. در این مغازه در ابتدای بازار شهیدی، می توان یک لیوان شیر داغ محلی و سرشیر و عسل را امتحان کرد. در روستاهای آذربایجان شرقی هم با گردو، نان لواش خشک، پیازچه، خامه، خیار، دوغ، پنیر و سبزی خوردن دویماج درست می نمایند و به عنوان صبحانه یا عصرانه سرو می نمایند.

صبحانه در غرب

عبارت صبحانه سنتی ایرانی در همدان با گردوهای تویسرکان پیوند خورده است. علاوه بر آن نان گرده و کماج یا نان روغنی از صبحانه های معروف روستاهای مختلف در این شهر است. نان گرده را معمولا با سرشیر، خامه و عسل می خورند. نان گرده در کرمانشاه و کردستان هم شناخته شده است.

مهمترین صبحانه در کردستان کلانه است. نانی که با روغن، آرد، سبزی و همراه با دوغ می خورند. در خیابان فردوسی سنندج مغازه های زیادی کلانه می پزند و می فروشند.

در کرمانشاه بعضی از مردم بژی را به عنوان صبحانه سرو می نمایند. این شیرینی از آرد، روغن، رازیانه، شیر و شکر درست می گردد.

کرمانشاهی ها بعلاوه صبح ها آش اوسلی یا آش اوس علی می خورند که با برنج، بلغور، عدس، ماش و گوشت درست می گردد. برترین آش فروشی شهر، آش عباسعلی تیمچه در میدان جوانشیر و کنار آزمایشگاه است که هر کیلوگرم آن 10 هزار تومان در سال 1398 قیمت دارد.

صبحانه جنوبی ها

اهوازی ها بحتیه یا پهتیه را به عنوان صبحانه می خورند. این غذا همان شیربرنج با مربا است که در بین بعضی خانواده ها هنوز رواج دارد. کم کم وقتی به جنوب کشور برسیم باید خودمان را با نانی به نام توموشی هم آشنا کنیم.

در استان هرمزگان این نان را به نام های لیتک و نون تاوَه هم می شناسند. روی این نان در تنور مقداری مهیاوه یا سوراغ (نوعی سس شور قهوه ای رنگ) و تخم مرغ می ریزند. نان تخم مرغی یا چم چمه هم نان شیرین دیگریست که با پنیر و دوشاب (شیره انگور) می خورند. جنوبی ها صبحانه دیگری هم به نام بلالیت دارند که با شکر و زغفران پخته می گردد.

اگر به سمت شرق حرکت کنیم در سواحل چابهار پراته (نوعی نان محلی) ، نخودآب یا کابلی و بعلاوه شیرچایی را به عنوان صبحانه محلی سرو می نمایند.

4 پیشنهاد برای خوردن برترین صبحانه در ایران

صبحانه شهرهای مرکزی

کمی که به سمت شمال هرمزگان برویم، شکل صبحانه سنتی ایرانی متفاوت می گردد. اگرچه در جهرم با ماهی خشک ساردین صبحانه محلی به نام نان میوه می خورند.

در شیراز این فقط آش سبزی ست که تا نامش می آید دل همه را می برد. آشی که با برنج، نخود،عدس، لوبیا و سبزی پخته می گردد و آن را موقع صبح یا عصر می خورند.

رستوران صوفی در شیراز (خیابان عفیف آباد) یکی از خوشمزه ترین آش های شهر را می پزد. بعلاوه شله مجکی در این شهر و در کهگیلویه و بویراحمد یک غذای مناسب برای صبحانه است که از بادام کوهی درست می گردد برای همین به آن آش بادام کوهی هم می گویند.

در کرمان و شهر بزقرمه ها، قورمه نیمرو هم به عنوان صبحانه می پزند. این غذا ترکیبی از گوشت گوسفندی و نیمرو است و بیشتر قوه خانه های محلی آن را سرو می نمایند.

حلیم و عدس هم در اصفهان از معروف ترین صبحانه های شهر است که بعضی از مغازه های شهر آن را می فروشند. عدس آن همان عدس پخته شده، اما چرخ شده است که مثل یک سس روی حلیم می ریزند. رستوران ماه در خیابان نقش دنیا یکی از برترین حلیم و عدس های شهر را دارد.

در سمنان هم یک نوع پنیر خاص را با زردچوبه سرخ می نمایند و به آن آرشه یا آروشه می گویند. پختن این صبحانه از آنچه گفته شد خیلی سخت تر است، اما با این حال این سختی از طرفدارانش در این شهر کم نکرده است.

خوردن آرشه در فیروزکوه هم مرسوم است و می توان آن را در بعضی قهوه خانه ها پیدا کرد. بعلاوه در شاهرود قورمه (گوشت گوسفندی) را به صورت سرد بر روی نان بربری می خورند.

اگرچه مردم ترکمن صحرا هم فتیر درست می نمایند، اما این نان در اراک و قزوین بیشتر رواج دارد؛ البته قزوین را به حلیم های خوشمزه اش می شناسند؛ طوری که مهارت پختن قزوینی ها در لیست میراث ملی هم ثبت شده است.

در بعضی از شهرها از روغن زرد به جای کره استفاده می نمایند. این عادت هم منحصر به شهر خاصی نیست. از کرمانشاه تا خراسان جنوبی از شیر تازه کره می گیرند، کره را می جوشنند و ماحصل آن روغن زرد باقی می ماند.

صبحانه شرق کشور

در گناباد و خراسان جنوبی غذایی به نام توگی دارند که آن را با ارزن و شیر درست می نمایند و به عنوان صبحانه می خورند.

در خراسان شمالی صبحانه معروفی با ماست درست می نمایند و به آن سنخواست می گویند و با سبزی تازه و نان چریشی می خورند. این نان با سبزی محلی به همین نام درست می گردد. خوردن ماست به عنوان صبحانه در خراسان شمالی عادت عجیبی نیست.

غذای دیگری هم به نام کمه از آرد جو، پونه و شیر تازه گوسفندی درست می نمایند که برای صبحانه بسیار اشتهاآور است و در نایین هم رواج دارد. بعلاوه در اسفراین با ماست چکیده و کره محلی صبحانه ای به نام مسکه درست می گردد و آن را با گوجه یا نان خشک می خورند.