همکاری تهران و توکیو موجب توسعه مناطق ساحلی می گردد - وبلاگ سایه

به گزارش وبلاگ سایه، بهرام امیراحمدیان، کارشناس مسائل آسیای میانه ، درباره ابراز علاقه ژاپن به سرمایه گذاری در بندر چابهار، گفت: ابراز علاقه توکیو به سرمایه گذاری در بندر شهید بهشتی موضوع خوبی است. پیش از این و در زمینه هایی که آمریکا نسبت به تشدید تحریم ها علیه ایران مبادرت نموده، واشنگتن پروژه چابهار را برای هندوستان مستثنی نموده است.

وی اضافه نمود: ژاپن در نظر دارد از این فرمول بهره گرفته و با ایران در توسعه چابهار همکاری کند.

کارشناس مسائل آسیای میانه تاکید نمود: هندوستان در کنار ایالات متحده، انگلیس و آلمان با افغانستان قرارداد همکاری استراتژیک دارد و دهلی نو کوشش می نماید از راستا ایران در چارچوب همکاری های مالی به صادرات کالا به افغانستان اقدام کند. کابل و واشنگتن نیز همکار استراتژیک یکدیگرند که موجب می گردد آمریکا برای تسهیل در تجارت خارجی افغانستان به وسیله بندر چابهار، این بندر را از شمول تحریم ها مستثنی کند.

زمینه های سرمایه گذاری مناسب برای توکیو در چابهار وجود دارد

امیر احمدیان با بیان اینکه اگر ژاپن علاقه مند حضور در بندر چابهار باشد، زمینه های سرمایه گذاری مناسبی برای توکیو وجود دارد، گفت: ژاپن در قالب کنفرانس بن -1 و بن -2 تعهداتی نسبت به بازسازی و یاری به افغانستان داده که می تواند در قالب حضور در بندر چابهار نسبت به اجرای این تعهدات عمل کند.

وی توضیح داد: برای اینکه بتوان به طور کامل از ظرفیت چابهار استفاده کرد، در ایران ضروری است تمامی ظرفیت های حقوقی و روندهای اداری برای سرمایه گذاری خارجی فراهم و در راستای توسعه این بندر به خدمت گرفته گردد.

کارشناس مسائل آسیای میانه با اشاره به اینکه بندر چابهار و منطقه آزاد نیازمند مدیریت کارآمد و یکپارچه است، اضافه نمود: در این حوزه باید روان سازی فعالیت مالی و به ویژه واردات و صادرات و نیز اتخاذ سیاست تک صدایی در زمینه اداره چابهار ایجاد گردد تا بتوانیم شاهد حضور پیروز و پربار هند و ژاپن باشیم.

ژاپن می تواند به توسعه مالی ایران یاری کند

امیر احمدیان بیان نمود: حضور ژاپن در چابهار و سرمایه گذاری در این پروژه می تواند بخشی از گره های موجود در این منطقه از قبیل بیکاری و فقر را رفع نموده و به برقراری امنیت و ثبات یاری کند. به ویژه آنکه در ساحل مکران که منطقه محروم ایران در ساحل دریای عمان است، ژاپن می تواند یاری های شایانی برای توسعه مالی ایران داشته باشد.

وی اضافه نمود: دولت ایران ضروری است در زمینه همکاری با چین در ابتکار کمربند و راه با احتیاط عمل کند زیرا در اقیانوس هند، چین به دنبال دربرگیری دریایی علیه هند است و به سخنی دیگر دو ابر قدرت آسیایی با هم درگیر هستند و نزدیکی استراتژیک به هر یک می تواند به مثابه یار کشی استراتژیک بدل گردد.

کارشناس مسائل آسیای میانه گفت: در این فضا ایران می تواند برای جلب همکاری و واردات تکنولوژی از کشورهای پیشرفته ای مانند ژاپن استفاده کند.

امیراحمدیان توضیح داد: ایران به شرطی که بتواند یک بی طرفی استراتژیک در منطقه ایجاد کند و به سمت همکاری های مالی میان کشورهایی چون هند، چین و ژاپن برود، می تواند دست به یک توازن زده و به عنوان برنده ای در این رقابت محسوب گردد.

وی تاکید نمود: ایران باید بتواند از فضای موجود در رقابت میان کشورهایی چون هند، چین و ژاپن استفاده نموده و با حرکت به سمت دهلی نو و توکیو از منافع مالی همکاری با این دو کشور بهره ببرد.

کارشناس مسائل آسیای میانه گفت: ژاپن کشوری با تکنولوژی بالا است که خود فراوری کننده و صادر کننده فناوری های های تک است. فرصت همکاری با ژاپن برای ما بسیار مناسب است و می توانیم از این کشور برای انتقال تکنولوژی بهره ببریم.

ژاپن شریک خوب ایران است

امیراحمدیان با بیان اینکه ما نیازمند جذب سرمایه گذاری خارجی هستیم، گفت: جلب و جذب کشورهای ثروتمندی همچون ژاپن می تواند به جلب دیگر کشورها در جهت سرمایه گذاری در ایران منجر گردد. ژاپن به عنوان عضوی از بلوک جی -7 که از قضا دارای اهداف استعمارگری نیز نیست، می تواند در همکاری های مالی شریک خوبی برای ایران باشد.

وی تاکید نمود: ژاپن هم کشوری قدرتمند بوده و هم دارای تکنولوژی و ثروت است و حضور این کشور در پروژه های مشترک می تواند به توسعه کشورمان، به خصوص مناطق ساحلی مکران منجر گردد.

کارشناس مسائل آسیای میانه با اشاره به ارسال ناوگروه ژاپن به دریای عمان، اضافه نمود: اگر ایران بتواند به ژاپن تضمین بدهد که می تواند امنیت عبور انرژی را تأمین کند، زمینه همکاری خوبی میان تهران و توکیو فراهم می گردد و این پیشنهاد خوبی بوده که در سفر رئیس جمهور به چین مطرح شده است.

امیر احمدیان با بیان اینکه ایران با داشتن منابع قابل توجه ذخایر گاز طبیعی، مورد توجه اروپاست، گفت: ایران فاقد سرمایه و تکنولوژی مورد نظر است و این کمبودها در بخش هایی چند می تواند از سوی کشورهایی چون ژاپن، هند و چین مورد توجه قرار گیرد.